Beşiktaş-Konyaspor

Dün aslında güzel başlayan bir gündü.Formaları giyip evden çıktık.Soluğu Kazan'ın orada aldık.Kazan'ın orada ailece siyah-beyaza bürünmüş insanları gördükçe bu maçın bayram tadında geçeceğini düşündük.Tezahüratlar eşliğinde stada doğru yürüme faslı başladı sonra.Etrafta bayram hediyesini Beşiktaş galibiyeti olarak görecek ufak kartalları vardı.En güzel görüntüleride zaten onlar veriyordu.Umut doluyduk maçtan önce.

Sonra stadın orada başlayan bir işkenceye uğradık resmen.Önce polisin başlattığı arama işkencesi sonrasında özel güvemliklerin yaptığı gariplikler.Maçtan önce başlayan huzur dolu güzel bir maç izleme sevdamız ne yazık ki kapı önünde bitmişti.Stada girebilmek için türlü işkenceden geçtikten sonra tribündeki yerimizi aldık.Maçtan önceki fikrim stadın dolmayacağı yönündeydi.Çünkü kötü oynayan bir takım , ruhsuz futbolcular ordusu ve artık takımdan umudunu kesmiş bir çoğunluk vardı.Ama taraftar yinede herşeye rapmen yerini almıştı.Stad doluydu.Herkes artık Beşiktaş bayramı yaşamak ister gibiydi.Kötü günlerde omuz omuza olan bu taraftar yine takımın yanındaydı.

Maç başlayınca işler birden bire tersine döndü.Kadroda golcüsü olmayan bir takım gördük.Hocamızın ters düştüğü ve kadroya almadığı F.Tekke'yi aradı gözlerimiz.Umudumuz Nobre olmuştu artık ne kadar umut verici bir oyuncuysa Nobre.Sahada var mı yok mu hangi mevkide oynuyor belli olmayan Nobre ve diğerleri takımı sahada eksik bırakmışlardı.Takım sezon başından beri alışamadığı taktik ile yine sahadaydı.

Sahada savaşmayan futbolcuların inadına tribünde gırtlak patlatan taraftar maçı almaya niyetliydi.Golü erken bulan Konyaspor'un daha fazla kapanacağı ve maçın zora gireceğini düşündüğümüz anda kazara bir gol bulduk.İnanın gole pek sevinen olmadı.Herkesin düşüncesi takımın kötü olduğu ve artık işlerin bu maç içinde sıkıntılı olacağı yönündeydi.Tribünde Nobre , Holosko VE Tabata gibiler için homurdananlar vardı.Haklı olarak tabiki.

İkinci yarı ile sahada farklı bir takım bekliyorduk.İlk yarıda ki bulunan iki golün üstüne daha fazlasını istiyorduk.Güçüne güç katan taraftar sahaya çıkan takımı ateşlemeye çalıştı.Ama ne yazık ki farkında olmadığımız birşey vardı.Ateş alacak futbolcumuz yoktu.Ruhunu kaybetmiş kendisini Beşiktaştan koparmış futbolcular vardı.Bu takımın oyuncusu olmayacak adamlara gönül vermiş ve onları baş tacı etmiştik.Tepemize çıkardığımız oyuncuların (hak etmedikleri halde) gün gelip tepemize sıçacaklarını düşünmedik.

Bu iş böyle gitmeyecek.Artık alınacaksa kelle alınmalı.Bu takımdan birileri gitmeli.Bir umudum sensin diyen taraftarın umudu bu ruhsuzlar değil , olamaz bile.

Konyaspor kalecisi Gökhan maç boyunca ne kadar küfür yediyse bunları sonuna kadar hak eden bir oyun sergiledi.Kendisini ayrıca tebrik ediyoruz.O maç sonu koşusunu ise hayatı boyunca bir daha yapamaz herhalde.Madem erkektin kaçmayacaktın.Olsun yolun bir kez daha Dolmabahçeye düşecek ve bu taraftar seni unutmayacak.